اثر نوع فعالیت ورزشی (هوازی، مقاومتی و ترکیبی) بر پاسخ های همودینامیکی در مردان دارای اضافه وزن

تمرینات هوازی باعث آمادگی قلبی عروقی و تمرینات مقاومتی،آمادگی عضلانی اسکلتی را به وجود می آورند، همچنین به عنوان عاملی موثر در پیشگیری و درمان بیماری های قلبی عروقی پیشنهاد می شود. بنابراین به نظر می رسد ترکیب این دونوع تمرین جهت بهبود آمادگی و سلامت بدنی مفید باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر نوع فعالیت ورزشی (هوازی، مقاومتی و ترکیبی) بر پاسخ های همودینامیکی در مردان دارای اضافه وزن بود. شرکت کنندگان 12مرد دارای اضافه وزن (سن: 3/3 ± 25، شاخص توده بدن: 1/4 ± 28/02 کیلوگرم بر مترمربع، وزن: 2/1 ± 87/21 کیلوگرم)بودند که در سه جلسه مجزا، فعالیت ورزشی هوازی (50 دقیقه دویدن روی نوارگردان با شدت 60 درصد ضربان قلب ذخیره)، مقاومتی (کار با وزنه های آزاد و دستگاه شامل 3 ست، 12 تکرار، 8 حرکت با شدت 65 درصد یک تکرار بیشینه و فاصله استراحتی بین ست و حرکات 90 ثانیه) و ترکیبی (بخش فعالیت ورزشی مقاومتی شامل 6 حرکت، 2 ست، 8-6 تکرار، با شدت 65 درصد یک تکرار بیشینه و فاصله استراحتی بین ست و حرکات 90 ثانیه و بخش فعالیت ورزشی هوازی شامل 25 دقیقه دویدن روی نوارگردان با شدت 60 درصد ضربان قلب ذخیره)را به فاصله 72 ساعت از یکدیگر شرکت کردند. فشارخون، ضربان قلب و هزینه اکسیژن میوکارد قبل و پس از فعالیت، هر 15 دقیقه یک بار تا 90 دقیقه اندازه گیری و ثبت شد. همچنین نمونه های خونی قبل و پس از فعالیت در حالت 12-10 ساعت ناشتایی به منظور محاسبه شاخص مقاومت به انسولین جمع آوری شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری tهمبسته، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. فشارخون سیستولی در طول مدت 90 دقیقه پس از یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی نسبت به مقاومتی به طور معنی داری پایین تر بود (0/05>p)، و نسبت به ترکیبی فقط در دقیقه 15 کاهش معنی دار مشاهده شد (0/05>p). درحالی که در فشارخون دیاستولی در هیچ یک از زمان های اندازه گیری در هر آزمون و بین آزمون های مختلف تفاوت معنی داری مشاهده نشد. ضربان قلب پس از فعالیت ورزشی هوازی نسبت به مقاومتی و ترکیبی به طور معنی داری پایین تر بود (0/05>p).همچنین در فعالیت ورزشی مقاومتی، هزینه اکسیژن میوکارد نسبت به هوازی و ترکیبی بالاتر بود(0/05>p). نتایج این تحقیق نشان داد ترکیب فعالیت ورزشی هوازی و مقاومتی باعث ایجاد هیپوتنشن، مشابه با فعالیت ورزشی هوازی شد اما نسبت به فعالیت ورزشی مقاومتی، اثر مضاعفی داشت.